Niet de input telt bij innovatie, maar wel de output...

Valt het u ook op dat er op vlak van innovatie zoveel wordt gesproken over de input? Begrijp me niet verkeerd. De Strategie van Lissabon die vooropstelt dat 3% van het Bruto Binnenlands Product aan R&D moet worden besteed, heeft zijn waarde. Maar, te sterk focussen op een minimale investering van middelen heeft ook zijn nadelen. Uiteindelijk draait het immers om de impact die innovatie-inspanningen teweeg brengen. Alsof de innovatiekracht van Europa ineens excellent is als de bestedingen die 3% behalen...

Die focus op input lijkt ons wel in het DNA te zitten. Inputs zijn natuurlijk vlot meetbaar. Ze zijn meestal vrij goed te managen, alleszins veel gemakkelijker dan de reële impact van bv. investeringen in innovatie. En laat ons eerlijk zijn: we voelen ons gewoon veel comfortabeler om verantwoordelijk te zijn voor input dan voor de impact uit die input.

Bij innovatie in bedrijven geldt vaak dezelfde problematiek. Teveel goede ideeën sneuvelen in het labo, in de garage of als concept op een whiteboard. Dat geldt zowel in kennisinstellingen als in bedrijven (groot en klein). Veel input resulteert in weinig output. Nu ben ik zelf voorstander van de leuze: "quantity breeds quality". Echter, een uitgebroed ei wordt daarom nog geen volwassen kip...

We hebben dus nood aan een systeem dat goede ideeën en nieuwe oplossingen voor de markt sneller in die markt kan brengen. Proeftuinen, technologieplatformen,... kunnen daartoe zeer zinvol zijn en enkele initiatieven zijn in die richting al opgestart of worden nog opgestart (smart grids, elektrische mobiliteit, ambient assistant living duurzame chemie,...).

Kortom: innovatiedoorbraken hebben meer nood aan piloot experimenten en dito infrastructuur en gezien de investeringen daarin te groot zijn voor een bedrijf, is platform werking echt aangewezen.