Nood aan meer hacktivism in onze bedrijven...

Als je de krantenkoppen van de afgelopen maand er op na slaagt, lijkt 2012 het jaar te worden waarin de overheid haar tanden zet in het ongebreidelde internet. Is het omdat de Jasmijnrevolutie en diverse Arabische spin-offs daarvan de kracht van het internet en meerbepaald de sociale netwerken hebben aangetoond? Gaat er een koude rilling door sommige overheidsgebouwen bij het vooruitzicht van een wereld waarin de Wisdom of the Crowd het politiek bestel veel directer gaat aansturen? Een mens zou kunnen beginnen denken dat de drieling SOPA, PIPA en vooral ACTA in het leven wordt geroepen om een noodstop op het internet te krijgen. Of is het toch een goed bedoelde rem op het ongebreideld profitariaat van enkelen (genre Kim Dotcom) op de kap van de creatieve sector.  De onmiddellijke reactie van de hackersgroep Anonymous op het opdoeken van de Megaupload website toont in elk geval aan dat internet zich definitief een plaats heeft toegekend in de handleiding "Ondergronds verzet 2.0".  Nu is hacken ouder dan de internettechnologie zelf. Ook telefoonsystemen waren een publieke speeltuin voor hackers. Legendarisch was bv.  John Draper, alias 'Captain Crunch' die publieke telefoons verschalkte door met een fluitje gratis lijnen te openen. Maar we wijken af...

Het toeval wil dat ik afgelopen week ook een interview las met enkele landgenoten die, of ze dat nu willen of niet, volgens marketing goeroes tot de Generation Y behoren. In menig vooruitziend marketing echelon moet men zich ondertussen de hersenen aan het pijnigen zijn hoe men de generatie van kleinkinderen van Generation Y zal noemen. Tot de Generation AA behoren, lijkt me geen prettig vooruitzicht (het wordt voor alle duidelijkheid blijkbaar Generation C) Maar terug over naar het heden en dus Generation Y. Een uitspraak van één van de jongeren trok mijn aandacht: "jongeren moeten aan hacktivism doen". Het leek me eerst een 'ongepaste' oproep aan zijn generatiegenoten tot collectieve ongehoorzaamheid, maar verdere lectuur verduidelijkte de oproep: "jongeren moeten hun eigen toekomst hacken." Ze moeten het heft zelf in handen nemen om hun toekomst vorm te geven. Langs de zijlijn staan en hopen dat de maatschappij wel zal zorgen dat de toekomst wordt voorbereid is in het beste geval 'optimisme' te noemen, maar 'naïviteit' is de schaduw van de optimist.

Dat lijkt me een erg interessante metafoor als we het over de nood aan innovatie in bedrijven hebben. Je hebt bedrijven die continu de bestaande situatie in vraag durven stellen. Ze denken na over koerswijziging terwijl ze in rustig water vertoeven. Hoewel er een leidende visie is, worden de strategische doelstellingen, ankerpunt voor de innovatiestrategie, vaak bijgestuurd. Prachtig en bekend voorbeeld is natuurlijk Virgin dat zich tot missie stelt om sectoren nieuw leven in te blazen. Maar ook onder kmo's zijn er legio voorbeelden van bedrijven die de status quo tot vijand nummer één hebben uitgeroepen. Anderen laten zich leiden door de heersende wind en door een visie die ze ooit bij opstart van het bedrijf hebben opgemaakt, "omdat dat nu eenmaal hoorde in het businessplan bij aanvraag van die banklening." Vaak is die visie al achterhaald zodat het niet zo duidelijk meer is waarheen de reis gaat. Of om Lao Tzu te parafreren: "  If you do not change direction, you may end up where you are heading." En dan? Ik hoorde de afgelopen maanden enkele ondernemers wel eens verzuchten dat er geen peil te trekken is op de Generation Y. Misschien is het wel omdat ze aangeschreven staat als ondernemend en post-emotioneel: 'no anger, no edge, no ego'.  Ze past met andere woorden niet goed in onze gestructureerde maatschappij waarin iedereen in een hokje moet passen. In een era waarin dagelijks geroepen wordt voor meer ondernemerschap, is zo'n Generatie een godsgeschenk. 


Misschien moeten we ze dus vooral aanmoedigen om onze bedrijven te hacken...