Stresstest voor innovatie...

Het woord van het jaar 2011 volgens Van Dale Uitgevers was 'stoeproken', met stip genoteerd voor frietrevolutie en heen-en-weerkind. Hoewel het fenomeen 'stoeproken' mij ook niet ontgaan is in het afgelopen jaar, doet de uitslag mij vermoeden dat de rokers sterker vertegenwoordigd waren onder het stempubliek dan de niet-rokers. Mogelijk zijn menige rookpauzes op de stoep aangegrepen om met sigaret in de ene hand en smartphone in de andere het ongenoegen nog één keer te uiten door 'stoeproken' in te schrijven in het archief van deze non-wedstrijd. Wist u trouwens dat ze in Gent geen stoeprokers hebben, maar wel plankierstuumers. Dat is nu nog eens een woord. Een mens zou aan zijn eerste sigaret beginnen trekken om toe te treden tot de gilde van de plankierstuumers. Minister Bourgeois die liever niet de Vlaamse Ambtenaren met een sigaret ziet samendrummen op de stoep, kan zich misschien wel verzoenen met een troep plankierstuumers, een term die ongetwijfeld in 'De Leeuw van Vlaanderen' had voorgekomen moest Hendrik Conscience een stoeproker geweest zijn.
U hebt het al door: ik vind 'stoeproken' eerder een povere keuze van Van Dale. Zeker als je dit vergelijkt met enkele andere woorden die genomineerd waren zoals bingelen, ownen, pippapoep, swappen, belspeldel, wildbreien, citroenloopbaan... Als u het spoor bijster bent met deze woordenschat, sla er dan best even de nieuwe Van Dale op na zodat u weer mee bent.

Allemaal mooie woorden, maar er is er één schandelijk over het hoofd gezien. Het moet een collectieve zinsverbijstering geweest zijn bij het toekennen van de nominaties. Waar zit de 'stresstest'? Die was afgelopen jaar toch niet uit het nieuws te slagen? En dan heb ik het niet over de stresstests die je maandelijks terugvindt in Flair, Libelle en andere lifestyle magazines. Maar wel over de stresstest  die bij 91 Europese banken werd afgenomen en waaruit bleek dat bv. Dexia niks te vrezen had. En over de stresstest op onze nucleaire centrales waaruit uiteraard ook blijkt dat we niks te vrezen hebben.

Ik ben voorstander om die stresstest in 2012 uit te breiden naar andere risicovolle domeinen in de maatschappij. Ze laten eens mens immers positief de toekomst  tegemoet zien als het resultaat positief is. Wat te denken van een stresstest op de aardbevingsresistentie van onze steden, op een black-out van onze elektriciteits- en watervoorziening,  een stresstest op onze regering, op ons koningshuis, op onze sociale zekerheid, of zelfs op ons democratisch bestel...

Daarmee is meteen de brug gelegd naar  innovatie. Wat immers te denken van een stresstest op innovatie? Zou het niet interessant zijn om de weerbaarheid van uw bedrijf te kunnen testen op aardbevingen in uw markt? Hoe snel en flexibel kunt u inspelen op nieuwe technologie die uw markt de volgende 10 jaar zal overspoelen? Hoe gaat u om met nieuwe, kleine spelers die uw markt opkomen met nieuwe businessmodellen? Kortom: krijgt u er stress van of ziet u vooral zelf de kansen die nieuwe technieken en businessmodellen bieden? Het is niet verboden om uw Innovatiecentrum te contacteren om bij u een innovatie stresstest af te nemen...