Het is niet omdat je de Maillard reactie kent, dat je kan koken...

Om in deze tijden van crisis de economie wat zuurstof te geven, ben ik op het thuisfront gestart met het bouwen van een nieuwe garage en een kleine uitbreiding van de woning. Gezien we die woning kochten, is het de eerste keer dat ik word ondergedompeld in het proces van mortel maken. Piece of cake leek me. Zoals wikipedia mooi aangeeft: "Mortelspecie wordt typisch samengesteld uit 1 deel bindmiddel, 3 delen granulaat en 1 deel water. Indien goed vermengd, zorgt deze verhouding voor een optimale sterkte na uitharding." En toch... Ik heb ondertussen menige mortelmolen geprepareerd en zit nog steeds te wachten op een uitgesproken appreciatie van mijn metser. Te droog, te nat, te weinig mortelolie,..."Ah ja, als het geregend heeft moet je rekening houden met het vochtgehalte in het zand en dus minder water toevoegen. En niet vergeten dat de draaitijd van de molen ook belangrijk is." Een of andere neurale verbinding deed me herinneren dat mortel thixotropisch gedrag vertoont, waardoor haar viscositeit daalt bij blootstelling aan een constante schuifspanning. Toen ik het effect van thixotropie aan mijn metser lyrisch begon uit te leggen, gaf die me lik op stuk door te melden dat ondertussen mijn mortel al te plat was gedraaid :-( 


Er is dus een verschil tussen begrijpen en effectief toepassen.  Het is niet omdat je weet dat een enzymatische reactie (maillardreactie) tussen reducerende suikers en aminozuren onder invloed van warmte resulteert in een verandering van geur en smaak dat je een biefstuk goed à point kan bakken. Het is niet omdat je weet dat de middelpuntvliedende krachten bij het pottenbakken (draaien) een bepalende factor  is, dat je een prachtig aardewerk kan maken. Het is niet omdat je de Blue Ocean Strategie van A tot Z kunt uitleggen, dat je hem ook kan gebruiken om zelf innovaties te realiseren...


Bij een van mijn vroegere werkgevers hing bij een van de arbeiders de volgende quote aan de muur: "Hij die kent maar niet kan is een theoretische man, hij die kan maar niet kent is een praktische vent." Een idee dat net uitgevoerd wordt is in the end een slecht idee. Innoveren is dus vooral een zaak van doen. Innovatie is  niet een nieuw recept schrijven, maar wel een nieuw puik gerecht bereiden. Kennis van de Maillard kan daarbij een hulpmiddel zijn om het culinaire innovatiepad te plaveien, maar biedt geen roadmap die je stap voor stap begeleid naar succes. De roadmaps (kookboeken) worden dan ook pas uitgegeven als het succes er is. 


Kortom:   Bij innoveren zit de waarde minder in de beste praktijken, maar vooral in de vernieuwende praktijken. Om het met een toepasselijke quote van Lao-Tse te zeggen: "Ervaring is als een lantaarn die op de rug wordt gedragen. Zij belicht alleen de afgelegde weg". In tijden dat niemand nog tijd lijkt te hebben, kan u deze extra schrikkeldag misschien full-time gebruiken om eens te reflecteren met uw medewerkers welke nieuwe praktijken uw bedrijf de volgende jaren kan aanpakken...