Waarom bureaucratie contraproductief is voor innovatie...

Gisteren stootte ik op deze youtube bijdrage van Dave Snowden (http://www.youtube.com/watch?v=N7oz366X0-8). Hij beschrijft hierin The Cynefin Framework dat helpt bij het nemen van beslissingen, rekening houdend met de context.

Kortweg maakt het Cynefin Framework een onderscheid tussen geordende systemen, complexe systemen en systemen in chaos. Geordende systemen kunnen eenvoudig zijn. In dat geval zijn oorzaak en gevolg relaties eenduidig. Elk probleem heeft dus een voorspelbare oplossing, de beste praktijk. Als een geordend systeem wat moeilijker wordt, is er geen voorspelbare oplossing, maar volgt er wel een unieke oplossing na analyse door een expert, de goede praktijk.

In een complexe omgeving is er geen eenduidige oplossing. Trial and error is hier aan de orde. Je probeert bij een nieuw probleem een oplossingsmethode uit. Lukt ze, dan stijgt ze in belang ('emergent practice'). In een chaotisch systeem is er totaal geen relatie tussen oorzaak en gevolg. In geval van alarm, is directe actie nodig en men kan zich daarbij niet baseren op historische data ('novel practice').

Bij het niet aanpassen van het beslissingsproces ifv de context riskeer je problemen of minstens sub-optimale oplossingen. En hier leg ik graag de link naar innovatiemanagement. Iemand die lang in een bureaucratische omgeving zit, zal bij nieuwe problemen, maar ook opportuniteiten in de markt, ook altijd zoeken naar bestaande oplossingen. De innovatiespirit is hier dus ver te zoeken. Maar ook bedrijven die teren op succes uit het verleden begeven zich vaak onbewust in deze zone. Meestal resulteert dit na verloop van tijd in een ongewilde crisis en chaos. Als zelfs dan een bureaucratisch beslissingsproces wordt gehandhaafd, is het einde nabij. "Niet dat we we weten geeft problemen, maar wel dat wat we denken te weten en niet waar is".

Innovatiemanagement situeert zich daarom best zoveel mogelijk in de zones 'complicated' en 'complex'. In die laatste zone schuilt evenwel nog een addertje onder het gras, nl. dat van het 'not invented here' syndroom. Experten zullen immers vaak louter in hun eigen expertisedomein naar oplossingen zoeken voor nieuwe problemen/kansen. Op dat moment is het beter om te streven naar een complexere omgeving, waarin input van verschillende soorten expertises bijdraagt aan het oplossen van een nieuw probleem of het creëren van een nieuwe innovatiekans.

Kortom: een aardig beslissingskader om in je achterhoofd te houden als het volgende probleem zich aanbiedt.