Innovatie: zal het eens stoppen? Een 'filosofische' bedenking...

Is innovatie een blijver of zal het op een bepaald moment vervangen worden door een nieuwe spelverdeler in het economisch landschap? Lijkt me een interessante vraag in een tijd waarin het begrip innovatie door iedereen in de mond wordt genomen. Misschien is het vergelijkbaar met de beurs: als iedereen het woord kopen in de mond neemt, is meestal het moment nabij om te verkopen. Er is nochtans een wezenlijk verschil als je het mij vraagt. Innovatie situeert zich in de reële economie, wat van de beurs niet altijd beweerd kan worden. Innovatie is ook helemaal niet nieuw. Eens de mens op deze aardkloot rondliep, is creativiteit altijd een element geweest dat de vooruitgang stimuleerde. Het valoriseren van nieuwe ontwikkelingen (=innovatie) is vooral de afgelopen 200 jaar in een stroomversnelling gekomen.

Duurzaamheid heeft het afgelopen decennium een tand bijgestoken als drijver voor nieuwe ontwikkelingen. Het verlagen van de ecologische impact en het verhogen van het maatschappelijk welzijn triggeren diverse bedrijven om nieuwe producten en diensten van de tekentafel naar de markt te brengen. Elke dag zetten we zo kleine stappen naar een meer duurzame wereld. Eens onze economie verduurzaamd is, zou je kunnen stellen dat een status quo nabij is. Wat duurzaam is, verandert immers niet...Puur filosofisch lijkt een duurzame maatschappij dus de nood aan innovatie te verdringen. Innovatie zou op dat moment immers het belangrijke evenwicht kunnen bedreigen...

Het mag duidelijk zijn dat bovenstaande bedenking eerder een metafoor is om te duiden dat innovatie nog lang een cruciale factor zal zijn om zowel economische als maatschappelijke groei te kennen...