Wat bosduiven ons kunnen leren over innovatieve organisaties

Als je van Turnhout naar Merksplas rijdt in de Antwerpse Noorderkempen, passeer je bij Café De Bosduif. Erg origineel kan je die naam niet noemen. Elk zichzelf respecterend gehucht in Vlaanderen kende ooit wel een café waar menig duivenliefhebber regelmatig neerstreek. Hoewel het aantal duivenliefhebbers omgekeerd evenredig lijkt te evolueren in vergelijking met het geld dat voor duiven wordt neergeteld, zal je blik ook nu nog frequent een Café De Bosduif kruisen als je door Vlaanderen vliegt. Maar er is iets speciaal aan Café De Bosduif in Merksplas. Het is geen café voor duivenliefhebbers. Ik zou het niet geweten hebben, moest ik bij wat zoekwerk niet op de website van dit café gestoten zijn. Veel sfeer en ambiance, karaoke- en kaartavonden in dit café, maar bij mijn weten geen vergaderingen van de duivenbond. Het gegeven dat een volkscafé een eigen website heeft, is al een rariteit op zich en geeft al aan dat de uitbaatster van 't café van commerciële wanten weet.

Maar er is dus iets speciaal aan Café De Bosduif in Merksplas. Als ik daar met de wagen passeer - en dat gebeurt toch wel minstens een keer per maand - krioelt het op het dak altijd van de duiven. Ik ben iets te weinig ornitholoog om van ver te zien of het bosduiven zijn, maar het zou me zelfs niet verwonderen. Ik vraag mij dan af: waren er eerst de duiven of eerst het café? De levensduur van het café overtreft veruit die van de duiven, dus die vraag is snel beantwoord. Nader onderzoek was nodig. Enige tijd terug ben ik voor het café gestopt (zie foto) en merkte ik dat in het dak voorzieningen zijn getroffen zodat de duiven binnen kunnen. Zou er misschien een duivencafé op zolder zijn? In elk geval zijn de duiven hier erg in hun nopjes en lijken ze elke dag met goesting terug te komen. Meer nog, het worden er precies altijd maar meer.

Ik vind dit een prachtige metafoor voor het belang dat fans voor je bedrijf kunnen hebben. Zeker voor een bedrijf dat innovatief uit de hoek komt, zijn die fans een godsgeschenk om de marktintroductie te versnellen. En die fans kunnen zowel intern als extern (de duiven) zijn. De café-waardin creëert omstandigheden waarin haar merknaam enthousiast wordt uitgedragen door externe fans. Juist hun unisono boodschap versterkt haar merk en trekt nieuwe volgers aan.

Bij het succesvol introduceren van innovaties is de organisatie-identificatie van medewerkers met het bedrijf vaak een onderschatte factor. Sales managers, marketeers en andere kaderleden worden soms bedolven onder de commerciële opleidingen om het merk goed uit te dragen. Allemaal erg zinvol, maar beperkt in waarde als die werknemers niet overlopen van enthousiasme over het bedrijf zelf (eerder dan over het product!).  Bovendien zijn opleidingen helaas ontoereikend als de arbeider die het nieuwe product moet gaan installeren bij de klant verzucht dat volgens hem dit product toch wel erg onhandig is in onderhoud en dat ze het bij R&D nooit zullen begrijpen...

Alle opleidingsbudgetten ten spijt: globaal genomen loopt het juist in dergelijke contactmomenten met de klant fout. Een verstandige marketeer zei ooit "Half the money I spend on advertising is wasted: the trouble is I don't know which half". Eén ding is duidelijk: voldoende geld besteden aan het vormen van je interne en externe fans tot ambassadeurs van je bedrijf/merk, zit niet in die helft.

Nu is er wat Café De Bosduif betreft een kleine randbemerking te maken. Vraag is immers of de fans hier echt bijdragen tot een betere business? Geven die duiven wel een betrouwbare 'word of mouth'?   Het betreden van het café is trouwens allicht niet zonder risico's met die vliegende 'fanbase'.  Ik ben geneigd om er toch bevestigend op te antwoorden. Als ik vanuit Turnhout naar Hoogstraten rij, passeer ik vele café's. De meesten zijn gedoemd om onopgemerkt te blijven. Dankzij de enthousiaste duiven en de website (wie zei ook al weer dat communicatiekanalen mekaar versterken) trekt Café De Bosduif de aandacht, creëert het zelfs een 'merkbeleving'. Dat moet anderen ook opvallen. En inderdaad, de parking is er vaak mooi gevuld voor een café dat ligt aan een verbindingsweg tussen twee dorpskernen.

En hebt u zicht op wie uw bosduiven zijn?