Enkele dagen terug had ik een interessante discussie of standaardisatie nu al dan niet contra-productief is voor innovatie. Redenering was dat standaardisatie stricte grenzen oplegt aan medewerkers in een bedrijf en daardoor creativiteit in de kiem kan smoren. Valt iets voor te zeggen op het eerste gezicht. Maar vloekt dat dan met gegeven dat standaardisatie een van de good practices is in diverse productieomgevingen en zelf dienstensectoren om de efficiëntie van de bedrijfsvoering te verhogen?
Zoals steeds lijkt er mij een voor- en achterkant aan de medaille. Je vindt diverse voorbeelden waarbij standaardisatie geen rem geweest is op creatieve ontwikkelingen. Denk bijvoorbeeld aan standaarden gebruikt in gameconsoles zoals XBox, Wii, Nintendo,... Het aantal games dat creatief ontwikkeld is binnen de standaarden opgelegd door deze consoles is ontelbaar. In dit geval kan het bestaan van het platform eerder verrijkend zijn doordat de game-ontwikkelaars zich niets hoeven aan te trekken van eisen voor het platform zelf; het is er al. Ze kunnen zich daardoor volledig creatief uitleven in de content.
Je vindt allicht evenveel voorbeelden waarbij standaardisatie wel belemmerend werkt voor doorbraakinnovaties. Aanbestedingen door overheden leggen klassiek een vrij sterk keurslijf op, dat weinig ruimte laat voor innovaties.
Vraag blijft dus: is standaardisatie nu contraproductief of niet voor innovatieprocessen? Jouw idee?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten