Wat Neil Young mij leert over innovatie...

Gisterenavond heb ik kennis gemaakt met de Lokerse feesten. Dat festival bezoeken stond al langer op mijn 'te bezoeken' lijst. Op die lijst staat echter wel meer en dus was er ene Neil Young nodig om af te zakken naar de Durme. Het feit dat Admiral Freebee het 'voorprogramma' speelde, was meer dan een aardige bijkomstigheid. Neil Young: voorbeeld van een artiest die altijd zijn eigen weg gezocht en gevonden heeft. Zo zijn er natuurlijk veel in de wereld, maar bij het merendeel leidt die weg iets minder tot succes.

Dat Neil Young niet vies is van een uitdaging, bewees hij door zijn recente carrièrezet, als mede-oprichter van Pono, de muziekspeler die Apple naar de kroon moet spannen.  Hij gebruikt daarbij bestaande technologie om muziek met een betere kwaliteit dan mp3 naar het grote publiek te brengen. Of dit een succes wordt is nog maar af te wachten. Het is duidelijk dat de muzieksector vragende partij is om haar creaties in betere kwaliteit op de markt te brengen. mp3 is niet bepaald een hoogwaardige standaard op dat vlak. Vraag is wel of de consument daar ook zo over denkt. De backers op Kickstarter dachten daar alvast anders over want binnen 4 uur haalde hij $ 500 000 op. Naamsbekendheid: het kan helpen, ook bij Crowdfunding. Met Pono maakt Young duidelijk dat hij durft kiezen voor innovatie. Voldoende motivatie om door zijn - soms ook minder bekende - nummers te zoeken naar andere innovatietips:

1) Het begon al met zijn debuut album in 1969 met de titelsong 'Everybody knows this is nowhere' waarin hij zingt: "I gotta get away from this day-to-day running around. Everybody knows this is nowhere". Anders gezegd: het kan geen kwaad om af en toe eens afstand te nemen van de dagelijkse operationele zaken in je bedrijf om eens wat verder in de toekomst te kijken en ook verder te kijken dan de kern van je markt.

2) In zijn 2de album Tulsa stelt hij in de song 'Last trip to Tulsa': "Well, I used to be a folksinger, keeping managers alive". Het is bij elke nieuwe onderneming en innovatie cruciaal om goed zicht te hebben op de ganse waardeketen en de kostenstructuur ervan. Recent sprak ik nog met een starter die dacht aan het gebruiken van doe-het-zelf-zaken als distributiekanaal voor een nieuw tuinproduct. Je weet dan best dat zo'n zaak zelf bv. streeft naar brutomarges van 30 à 40%.

3) Op zijn derde album 'After the Goldrush' geeft hij in 'Don't let it bring you down' het volgende mee: 'Don't let it bring you down, it's only castles burning. Find someone who's turning, and you will come around.' Elk innovatieproject kenmerkt zich wel door momenten waarop alles lijkt te mislukken. Het is dan soms nuttig om er iemand bij te betrekken die een ander perspectief kan geven. Al eens gedacht aan een raad van advies?

4) Zijn 4de album Harvest wordt wel eens Young's meesterwerk genoemd. Het 7de nummer op dat album is het dromerige 'There's a world' met daarin de passage: "Look around it, have found it. Walking down the avenue. See what it brings. Could be good things in the air for you." Mooie omschrijving van en oproep tot trendwatching lijkt me.

5)  Op 'On the Beach' uit 1974 staat het nummer 'For the turnstiles'. Daarin beschrijft hij mooi het gevolg van het bevragen van mogelijke klanten. "You can really learn a lot that way. It will change you in the middle of the day. Though your confidence may be shattered. It doesn't matter."

6) Op 'Comes a time' uit 1976 stelt hij in het refrein van het voorlaatste nummer 'Field of Opportunity': "In the field of opportunity, it's plowin' time again. There ain't no way of telling where these seeds will rise or when." Een stelling die allicht menig strategie-consultant doet huiveren. Hoe je het echter keert of draait, serendipiteit lijkt een belangrijke factor bij veel succesvolle innovaties. Veel bekende innovaties (penicilline, röntgenstraling, post-it,...) zijn een gevolg van het creatief kijken naar wat men niet beoogt...

7) Op 'Rust never sleeps' uit 1979 wordt Young al wat onrustiger. In het bekende 'My my, hey hey' stelt hij onomwonden: "Out of the blue and into the black. They give you this and you pay for that". And once you're gone, you can never come back." Mooi voorbeeld van negatieve klantenfeedback. Die snel capteren en er iets mee doen is een kritische succesfactor bij elke start-up en innovatie.

8) De titelsong van 'Old Ways' uit 1985 legt de vinger op de wonde van een organisatie die gebukt gaat onder gewoontes en dus niet echt uitblinkt in creativiteit:"The economy was getting so bad, I had to lay myself off. Well, working was a habit I had, so I kept showing up anyway."

9) Chrome Dreams II uit 2007 bevat de song 'Believer' waarin hij zingt: "I'm just a believer baby, in those dreams of mine. You see they just keep on coming. In a long, long line." Zelfvertrouwen en volharding: het maakt niet zelden het onderscheid tussen succes en falen.

10) Tot slot het lijflied voor elke entrepreneur of intrapreneur: 'Keep on rockin' in the free world'!

Wat het concert betreft: Dik in orde, ook al koos hij weer niet voor de gemakkelijkste weg, want nogal wat minder bekende nummers op de set-list. En nu maar wachten op de Pono...