Afgelopen maandag woonde ik een debat bij over de duurzaamheid van cultuur, maar al snel ging het daardoor over de rol die cultuur en de creatieve sector kan spelen in interactie met de bedrijfswereld. Een mens merkt dan toch dat de kloof tussen beiden nog groot is en dat is voor alle duidelijkheid een probleem voor beiden. Het enige moment dat een kunstenaar bij een bedrijf over de vloer komt, is als er nood is aan een kunstwerk om de waarden van het bedrijf te expliciteren. Niet zelden resulteert dat bij het management in een eendaagse opflakkering van creatief knutsel talent uit ver vervlogen tijden: boetseren en schilderen zijn nooit ver weg op dat moment. Tijdens het debat kon ik alleen maar denken: waarom hebben we hier geen William James Adams? Kent u hem? Veel kans van niet. Maar zijn artiestennaam will.i.am zegt u allicht net iets meer. Deze - van origine Jamaicaanse - Amerikaanse rapper, producer en designer ligt mee aan de basis van de hiphop-band The Black Eyed Peas. Moest ook die groep u de afgelopen 2 decennia volledig ontgaan zijn, weet dan dat hij ook de auteur is van de 'Yes, we can' clip die een youtube hit was tijdens de vorige verkiezingsstrijd in de VS.
Het was me al langer opgevallen dat will.i.am iets meer ondernemerschap in zich heeft dan de gemiddelde Vlaamse chanson zanger, Eddy Wally even buiten beschouwing gelaten. Naast een eigen muzieklabel (will.i.am Music Group) beschikt hij ook over een eigen kledinglijn (will.i.am clothing). Het uitbouwen van een sterk merk is hem niet bepaald vreemd. Zijn creatief talent viel ook Intel op die hem in 2011 aanstelde tot Creatief Directeur. Dat verleidde de Chief Marketing Manager van Intel tot volgende uitspraak: "Our partnership with will.i.am is a prime example of how we want to convey and deliver the Intel experience. It's imperative that Intel and our innovations are kept in front of the global youth culture that embraces new devices and new forms of communication and entertainment."
Het mag duidelijk zijn dat het binnenhalen van een jongerenicoon as will.i.am het merk een hipper imago geeft. Los daarvan echter, slaagt will.i.am er in om goed de vinger aan de pols te houden over hoe jongeren nieuwe technologie omarmen. Hij noemt zichzelf eerder een popoloog die naast sociologen en antropologen een steeds belangrijker plaats krijgt bij succesvolle innovaties en die zich specialiseert in het vertalen van jongerencultuur naar nieuwe producten en diensten. Misschien kan een samenwerking met een creatieve geest ook voor uw bedrijf een nieuwe innovatiewind doen waaien? Anderzijds mag de creatieve sector in Vlaanderen zich uitgedaagd voelen door de aanpak van will.i.am...
will.i.am is recent zelf naar Coca Cola gestapt met een nieuw creatief concept om gebruikte cola flessen te recycleren naar hippe producten voor jongeren zoals bv. kledij of Beat koptelefoons die voor bedragen van meer dan $300 worden verkocht. De Ekocyle lijn is ondertussen al een feit. Alle Ekocycle producten hebben een logo waarop staat hoeveel flessen of blikken gebruikt werden voor de productie. Een hippe koptelefoon vermindert de afvalberg met 3 flessen. Uiteraard zal dit de totale afvalberg aan colaflessen niet sterk reduceren. Ik veronderstel dat we niet met zijn allen naar de winkel gaan lopen voor een Beat koptelefoon. Maar Coca Cola slaagt er wel in om voor een niet onbelangrijke doelgroep, jongeren, de 'productexperience' sterk te verhogen. En u hebt het goed gelezen: will.i.am heeft zelf het initiatief genomen.
In een recent interview dat ik las met will.i.am stelde hij dat een goed product of een goede dienst via marketing een werkwoord moet kunnen worden: googlen, facebooken...of misschien ekocyclen in de toekomst? En welk werkwoord wordt uw aanbod? Misschien eens in contact treden met creatieve geesten uit de culturele sector?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten