- sterk letten op uiterlijkheden die iets zeggen over je gesprekspartner: kleding, sierraden,...
- het stellen van suggestieve vragen zoals 'je hebt toch geen hond?'
- verschillende opties naar voor schuiven zodat de kans groter is dat de gesprekspartner zich in één herkent. De opties die volledig naast de kwestie zijn, vervagen snel door de herinnering aan wat wel klopt.
- gebruiken van zeer algemene stellingen die voor iedereen wel gelden zoals 'je bent vaak kritisch voor jezelf'. Als mensen al niet vaak kritisch zijn voor zichzelf, zullen ze veelal toch denken dat ze voldoen aan de uitspraak.
Als je die analyse leest, begrijp je waarom mensen zich er in herkennen: "Je wilt graag dat anderen je aardig vinden en bewonderen, maar bent ook geneigd tot zelfkritiek. Hoewel je karakter enkele zwakheden vertoont, kan je die doorgaans goed compenseren. Je hebt een aanzienlijk ongebruikt talent waar je geen profijt van trekt. Je straalt discipline en zelfbeheersing uit, maar van binnen ben je nogal eens een onzekere tobber. Soms twijfel je er ernstig aan of je wel de juiste beslissing hebt genomen of juist hebt gehandeld. Je houdt van enige afwisseling en het zint je niet als regels en beperkingen je bewegingsvrijheid indammen. Je gaat er ook prat op een onafhankelijk denker te zijn en neemt niet zomaar iets van anderen aan. Uit ervaring weet je dat het niet verstandig is jezelf al te zeer bloot te geven. Je kunt extravert, vriendelijk en gezellig in de omgang zijn, maar ook introvert, behoedzaam en gereserveerd. Sommige verlangens van je zijn tamelijk onrealistisch"
Het Forer effect was geboren, soms ook wel Barnum effect genoemd. Het stelt dat je bij het aanhoren van zeer algemene beschrijvingen, die zelf begint in te vullen met betekenis. Bij thema's als relaties, zelfkritiek, talent, onzekerheid,... kan iedereen zich persoonlijk wel iets voorstellen. Een algemene uitspraak wordt onbewust ingevuld met persoonlijke betekenis en situaties, waardoor het lijkt alsof de paragnost effectief meer weet over jezelf dan je zou verwachten. Belangrijk is dat positieve elementen overheersen in de beschrijving. De queeste naar een goed gevoel is niemand vreemd. Vleien verhoogt dus de geloofwaardigheid, tenminste als het niet te opvallend gebeurt. Het helpt verder dat we ook een redelijk selectief geheugen hebben. Een zogenaamde voorspeller die het maar bij 4 van de 10 dingen bij het juiste eind heeft - ik wens het niemand van de studenten toe die nu over hun boeken gebogen zwoegen richting examens - zal daardoor toch vaak tot verwondering leiden bij de gesprekspartner.
De huidige trendrapporten voorspellen niets over 2027. Gelukkig maar. Elke zichzelf ernstig nemende trendwatcher zal melden dat hij/zij niet aan voorspellingen doet. Trendwatching is kijken naar wat er zich afspeelt in de maatschappij en economie en extrapoleren waar dat naar toe zou kunnen gaan op relatief korte termijn. Goede trendwatchers zijn sterk in observeren van wat er op dit moment in de wereld aan het gebeuren is, eerder dan voorspellen wat er gaat gebeuren. Een titel met de woorden 'trends' en '2023' neem je dan best ook met een korrel zout. Nogal wat van die trends passeerden ook de afgelopen jaren de revue. Dat is ook niet meer dan normaal. Statistisch gezien is een trend per slot van rekening de geschatte evolutie van een bepaalde ontwikkeling, liefst gebaseerd op historische data. Het loont in die zin trouwens de moeite om trendrapporten over enkele jaren te vergelijken. De doorsnede over de jaren is een betere indicator van de echt relevante ontwikkelingen en het laat toe om dromen en realiteit te scheiden.
Ik wens je een inspirerend, gezond en duurzaam 2023!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten