Schenk je medewerkers eens een ideeënboekje...

Een vraag die ondernemers zich wel eens stellen is hoe ze hun medewerkers kunnen stimuleren om ideeën aan te brengen. We hebben het dan niet zo nodig over doorbraakideeën, maar zeker ook over verbeterideeën naar verbetering van nieuwe producten/diensten, het aanboren van nieuwe klantennoden,... Het aantal voorbeelden van bedrijven die een poging hebben ondernemen via een ideeënbus (help), een ideeënweek, een eenmalige brainstorm,... is groot, maar het aantal bedrijven dat daar snel van af zag even groot. Probleem is immers dat men er niet in slaagt om die kortstondige toevloed aan ideeën te verwerken. Een gebrekkige opvolging resulteert in gedemotiveerde medewerkers die bij een volgende ideeënsessie wel twee keer nadenken om hun creativiteit nog in te schakelen.

"No great thing is created suddenly" dus ideeëngeneratie heeft maar kans op succes (en impact) door er als leidinggevende continu aandacht voor te hebben. Een tip om dit in de praktijk te zetten die ik recent oppikte van een ondernemer: schenk alle medewerkers een ideeënboekje en daag ze uit om daar wekelijks een idee in op te nemen. Leg de lat daarbij zeker niet te hoog, maar prikkel mensen ook om ook gewaagdere ideeën op te schrijven. Tot daar de ideeëncaptatie, maar de ideeën lonen maar als je er mee aan de slag gaat. Daarom: maak in teammeetings, managementvergaderingen,... steeds even tijd om iemand een idee te laten toelichten en discussieer daarover. Ideeën sijpelen zo continu je bedrijf binnen...

Fondsen werven: hoe het niet moet...

Vorige week werd ik 's avonds gecontacteerd door een NGO die ik een storting overmaakte kort na de aardbeving in Haïti. Ik ga de naam hier niet vernoemen, want de NGO ligt me nauw aan het hart en mijn meest recente ervaring ermee is niet bepaald positief. Vorige week werd ik opgebeld door een vriendelijke mevrouw die me meteen erg bedankte voor mijn bijdrage. Ik moet toegeven: ik was aangenaam verrast door deze persoonlijke feedback. Had ze het gesprek hier afgerond en gemeld dat ze hoopten in de toekomst nog een beroep om mijn ondersteuning te kunnen doen, dan had ik allicht dezelfde avond nog een overschrijving verricht. Maar u voelt 'm allicht al komen...

Nadat ze met einige zin voor overdrijving drie keer verwees naar mijn goed hart (enige bescheidenheid is hier op zijn plaats) en de belangrijke impact van mijn bijdrage, kwam het volgende stap in haar script. Met dat goed hart moest het mij toch wel erg zwaar vallen dat er in Haïti nog altijd zoveel ellende was onder de bevolking. Dat zou mij toch wel aanzetten tot bijkomende stortingen, of zelfs een domiciliëring? Ondertussen was mijn goed-gevoel omzeggens omgeslagen in een schuldgevoel omdat ik gevoelloze burger maar een eenmalige bijdrage had gedaan. Helaas was daardoor ook mijn 'aankoop'prikkel (tot bijkomende stortingen) omgeslagen in een laisser-passer gevoel.

Wat startte als een potentieel mooi voorbeeld van klantenbinding, eindigde daardoor in begeleiding naar de uitgang...